Szafirki Muscari

Szafirki Muscari jako gatunek pochodzą z Azji mniejszej. W europejskim klimacie rosną dość okazale w szklarniach, tunelach jak i przy domowych ogrodach. Rośliny cebulowe pochodzą z rodziny hiacyntowatych. Kwiaty szafirków nadają się w sam raz do wazonów, gdyż po ścięciu na długo zatrzymują świeżość. Szafirki posiadają kwiaty w kształcie kuli łącząc się w grona o długości do 8 cm, zaś liście zagięte koloru ciemno zielonego.

Szafirki lubią miejsca w pełni nasłonecznione lub półcieniste, osłonięte od wiatru. Większość gatunków sadzimy na rabatach , a także w ogródkach skalnych.

Najlepiej rosną na glebie próchniczej, żyznej, przepuszczalnej zasobnej w wapń oraz dostatecznie wilgotnej. Na ziemiach ciężkich wymagany jest drenaż podłoża.

Cebulki szafirka można wysadzać  od września do listopada na głębokość  5-8 cm. Na zimę rabatę z jaskrami ściółkujemy torfem lub trocinami. (można sadzić także w sierpniu).

Wymagają starannego odchwaszczania i podlewania w okresach suszy. Na ubogich glebach dokarmiamy nawozami wieloskładnikowymi 2 -3 razy w okresie intensywnego wzrostu. Po kwitnieniu obcinamy kwiatostany, by nie zawiązały się nasiona, gdyż wtedy roślina będzie gromadzić energię na drugi rok by znów zakwitnąć. Szafirki są całkowicie odporne na mróz i wiosenne przymrozki.